از حجاب تا فستیوال کوچه؛ دعوا سر شکست در عرصه عمومی است | عباس عبدی: نظام سیاسی میداند قرابتی با فرهنگ و سبک زندگی مردم ندارد
رویداد ۲۴| عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی در یادداشت امروز خود به حواشی پیش از برگزاری فستیوال کوچه در بوشهر پرداخته و نوشته: «مساله اصلی مخالفتها به علت ترس از تصرف عرصه عمومی از سوی رقیب است. نظام سیاسی از مرحلهای به بعد متوجه شد که چندان قرابتی با مطالبات فرهنگی و سبک زندگی بخشی از مردم ندارد ولی قصد و توان مقابله و برخورد را هم نداشت و صد البته دوست هم نداشت که آن فرهنگ و رفتار در عرصه عمومی ظهور و بروز یابد، در نتیجه آنان را به نمایش در حوزههای خصوصی و محدود خانه و محفلهای بسته سوق داد. غافل از اینکه این فرآیند رو به رشد بود و آن اندازه فربه میشد که دیگر در محیطهای بسته نمیماند و نیاز به بروز عمومی داشت و کوشش برای حضور در عرصه عمومی ناشی از همین نیاز است.»
وی افزود: «مساله بر سر شکست انحصار کوچه و خیابان و عرصه عمومی است و نه چیز دیگر. اینکه میگویند اینها خلاف شرع است یا اختلاط زن و مرد و... اینها همه بهانه است. چون پیشتر چنین وضعی را برای حوزههای خصوصی آنان پذیرفته بودند، پس دلیلی نداشت و ندارد که این گروهها در همان حوزهها محصور و محدود باقی بمانند. این اشتباهی بود که در مورد حجاب هم شد.»
عبدی با اشاره به مساله وضعیت حجاب در کشور، نوشت: «اینها از آسمان نیامده بودند. اینها همین گونه بودند، فقط در خیابان نبودند و حکومت هم میدانست که اینها چگونه هستند. آمدن به خیابان به معنای خارج کردن آن از انحصار فرهنگ رسمی بود و این نقطه اصلی دعواست.»
وی با طرح این سوال که «سیاست موثر در برابر این وضع چیست؟» نوشت: «سیاستهای گذشته، به همین جایی میرسد که اکنون رسیده و جامعه را قطبی کرده. زدن برچسب مغایرت این رفتارها بادین نه تنها موجب جدا شدن آنان از این فرهنگ نمیشود بلکه موجب ضدیت با دین میشود. در حالی که اغلب آنان در عزاداریها هم حضور دارند و تعارضی میان دین و این فرهنگ نمیبینند. این تقابل و به رسمیت نشناختن دیگران قطعا به زیان ارزشهای رسمی حکومت است. همچنان که در موضوع حجاب این زیان را دیدهاند. تنها راه مفید، به رسمیت شناختن دیگران و درک آنان همانگونه که هستند، در چارچوب فرهنگ و قانون کشور است؛ قانونی که مطابق خواست عموم و اکثریت جامعه باشد. با اطمینان میتوان گفت که همه مشکلات به نحوی مرتبط با این خطای راهبردی است که دیگران را به رسمیت نشناسیم و بخواهیم همه مثل ما باشند. این شدنی نیست و آب در هاون کوبیدن است.»
گوریل متوهم همه چیز دانی
*وقتی دانشجویان از دیوار سفارت بالا رفتند تمام گروه های انقلابی، روشنفکران، ملی گراها، چپ ها، مجاهدین خلق و حتی نهضت آزادی هورا کشیدند و تشویق کردند. نهضت آزادی که دولتش سقوط کرده بود اطلاعیه داد از ما حمایت کرد و حتی توصیه کرد مبادا گول بخوریم زودتر از زمان لازم برای قطع کامل ارتباط با امریکا اشغال سفارت را به پایان برسانیم.
*در آن زمان ما تند روی کردیم،حذف نیروهای میانه رو و لیبرال مسلک به صلاح نبود. جریانات میانه رو میتوانند جامعه انقلابی را به ترمیدور و تعادل برسانند. فقط اشکال میانه روها این است که ناپیگیرند و گاهی اعتدال و میانه روی را با خنثی بودن و انفعال قاطی میکنند.